YOUR CART
Subtotal:
14.00€
BEST SELLING PRODUCTS
14.00€
Το περιοδικό Diadromē αποτελεί μια νέα πρόταση στον χώρο της έρευνας, στο πλαίσιο των ανθρωπιστικών επιστημών που ενδιαφέρεται για τον θεολογικό και φιλοσοφικό διάλογο με την εν γένει επιστημολογία.
Λαμβάνει υπόψη του την ανάγκη για τη βιωματική συγγραφή, που σκοπό έχει να αναδείξει μέσα από τον τεκμηριωμένο επιστημονικό λόγο διάφορες πτυχές των ερευνών στον σύγχρονο κόσμο με την ελευθερία της αποδεικτικής γνώμης των συγγραφέων.
Ευελπιστεί να περιχωρήσει με αισθητική δημιουργική περιβολή τον διάλογο επί ερωτημάτων και αναζητήσεων που αφορούν την ανθρωπότητα στο φυσικό της περιβάλλον, κατά τη σχέση του ανθρώπου με τα υπαρξιακά ενδιαφέροντα που ενδιαφέρουν τις ανθρωπιστικές επιστήμες.
Στις σελίδες του προτίθεται να προκρίνει με κριτήρια επιστημονικής αξιολόγησης μελέτες και άρθρα θεολογικού, φιλοσοφικού και εν γένει ανθρωπολογικού ενδιαφέροντος, ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα.
Επίσης, έχει ως επιδίωξη να εκζητά διάλογο και με τις ανθρωπιστικές επιστημονικές συμβολές που προέρχονται από τις προτάσεις των θετικών επιστημών και προβληματισμών τους, στον βαθμό που αναγνωρίζουν τον εποπτικό θεολογικό και φιλοσοφικό λόγο ως λόγο εποικοδομητικό υπέρ της βαθύτερης κατανόησης του ανθρώπου και του κόσμου.
Ως εκ των ανωτέρω, ακόμη και δοκίμια πολιτιστικού λογοτεχνικού χαρακτήρα, αλλά και παρεμβάσεις στην τρέχουσα πραγματικότητα της κοινωνικοπολιτικής ζωής, οφείλουν να βρουν στον χώρο “Λεκτέον” (dicendum est) το δικό τους πεδίο έκδοσης, για να αποτελούν έτσι το συμπλήρωμα πνευματικού διαλόγου και θησαυρισμού σε έναν ζωντανό προβληματισμό που προσφέρεται στους αναγνώστες για κριτική σκέψη και διάλογο.
Μαρία Ράντζου, Επ. Καθηγήτρια Α.Π.Θ.
Ιωάννης Κουρεμπελές, Καθηγητής Α.Π.Θ.
Το παρόν τεύχος περιέχει έναν συνδυασμό θεμάτων που εκθέτουν θέματα θεολογίας σε ιστορικό, δογματικό και σε πλαίσιο σύγχρονου προβληματισμού, συνθέτοντας έτσι μία εικόνα έκφρασης της θεολογίας των ιστορικών πηγών με τους προβληματισμούς στη σύγχρονη λογοτεχνία και θρησκευτικοκοινωνική πρακτική έκφραση της ανθρώπινης ζωής. Στον χώρο τον βιβλιοκρισιών και των χρονικών ο αναγνώστης θα βρει έγκριτη αναφορά και ειδικές πληροφορίες, αλλά και συνεδριακά συμπεράσματα (πορίσματα) που αφορούν συνέδριο που συνδιοργάνωσε το περιοδικό Diadromē.
Τα περιεχόμενα των μελετών συνοψίζονται παρακάτω:
Γεώργιος Δ. Παναγόπουλος: Αναδεικνύονται θεμελιώδεις πτυχές της ορθόδοξης σωτηριολογίας και ανθρωπολογίας σε κριτική αντιπαραβολή με τη θεολογική έκφραση του δυτικού Χριστιανισμού (κυρίως Ρωμαιοκαθολικισμού και Λουθηρανισμού) υπό το πρίσμα που ορίζει η νηπτική παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δηλαδή η θεραπευτική αγωγή της ασκητικής καθάρσεως και του φωτισμού του νου. Για να κατανοηθεί η σχετική προβληματική συμπεριλαμβάνεται η ειδοποιός διαφορά της εκκλησιαστικής αντίληψης περί αυτεξουσίου, πτώσεως, διά Σταυρού δικαιώσεως και απολυτρώσεως του ανθρώπου από οθνεία σχήματα θεολόγησης.
Fr Patrick B. O’ Grady: Ως το δεύτερο άρθρο μιας προτεινόμενης τετραμερούς ανάλυσης των λατινογράφων συγγραφέων σχετικά με την έννοια της Μεταμόρφωσης του Χριστού, το παρόν άρθρο συζητά τις διαμορφωτικές επιρροές του Αυγουστίνου και τη φιλοσοφία του ως υπόβαθρο για ένα μελλοντικό τρίτο άρθρο, το οποίο θα παράσχει τη διδασκαλία του Αυγουστίνου σχετικά με το όραμα του Θεού και την υποδοχή της Μεταμόρφωσης από μέρους του.
Ιωάννης Κουρεμπελές: Με βάση του βιβλίο του Αλέξανδρου Κοσματόπουλου «Τώρα καί Πάντοτε» (Εκδόσεις Αθ. Αλτιντζή, Θεσσαλονίκη 2024) εκτίθενται στο άρθρο αυτό σημεία της έκφρασης του ανωτέρω λογοτέχνη που άπτονται θεμάτων θεολογικού λόγου. Παρουσιάζεται έτσι ο τρόπος έκφρασης της ασκητικής θεολογίας, όπως προκρίνεται από τη γραφή του Αλέξανδρου Κοσματόπουλου, ώστε να φανεί η συνοχή της πορείας της θεολογικής του έκφρασης ως σήμερα.
π. Δημήτριος Αβδελάς: Η παρούσα μελέτη προβάλει τις θέσεις του π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ σε σχέση με τον ρόλο του θεολόγου μέσα στη σχολική τάξη. Ειδικότερα, ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ προέκρινε το προφίλ του θρησκευόμενου εκπαιδευτικού που δε διστάζει να προβάλλει τα πιστεύω του στους μαθητές, αποτελώντας έτσι ένα υγιές παράδειγμα που στηρίζεται στον έμπρακτο λόγο της πίστης με αποτέλεσμα να προάγει τη σχέση μεταξύ παιδαγωγού και παιδαγωγούμενου και να συνδέει τη θεολογική γνώση με την πίστη και την εκκλησιαστική ζωή.
Αθανάσιος Κολιοφούτης: Η μελέτη εξετάζει την αντιρρητική Ποιμαντική της Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά τον 20ό αιώνα, εστιάζοντας στη διατήρηση της ορθής πίστης, που αποτελεί βασική συνιστώσα της ποιμαντικής διακονίας. Ταυτόχρονα αναδεικνύει τις αιρετικές προκλήσεις που προέκυψαν τη συγκεκριμένη περίοδο από κοινωνικούς μετασχηματισμούς, που ενίσχυσαν τον θρησκευτικό συγκρητισμό και απομάκρυναν τους χριστιανούς από τις ευαγγελικές διδαχές, καθιστώντας τους ευάλωτους σε αιρέσεις και σέκτες.
Αχιλλέας Παπατόλιος: Η μελέτη αναδεικνύει εννοιολογικά τη σημασία και το περιεχόμενο της «πολυπολιτισμικότητας» και της «διαπολιτισμικότητας». Καταδεικνύει ότι η πολυπολιτισμικότητα παραπέμπει σε μια συγκεκριμένη κοινωνική πραγματικότητα, ενώ η διαπολιτισμικότητα σε μια προοπτική αλληλοκατανόησης και αλληλοαποδοχής, μια διαδικασία αμοιβαίας αναγνώρισης ανάμεσα σε άτομα διαφορετικών πολιτισμικών ομάδων.