Ἀπό τώρα γιά πάντα: Θεολογικά στοιχεῖα στή γραφή τοῦ Ἀλέξανδρου Κοσματόπουλου

Ἐρχόμενος στήν ἐνασχόληση μέ ἕνα ἔργο τοῦ Ἀλέξανδρου Κοσματόπουλου ἀπό τό παρελθόν, μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐπανέκδοσής του, θεωρῶ ὅτι μπορεῖ εὔκολα νά ἀποδειχθεῖ ἡ θεολογοτεχνία στό ἔργο του, ἡ ὁποία κορυφώνεται μέ τίς ἔκδόσεις νέων πονημάτων του πού ἀφοροῦν ἑνότητες τῆς ἁγίας Γραφῆς. Ὁ Ἀλέξανδρος Κοσματόπουλος δέν «ξεβράζεται στά Εὐαγγέλια» συμπτωματικά, ὅπως ἀποδεικνύουν οἱ ἐκδόσεις ἔργων του κατά τά τελευταῖα ἔτη.Ἔχει κολυμπήσει στή θεολογοτεχνία πολύ καιρό πρίν καί σταδιακά ἐκφράστηκε ὁ ἴδιος πρωτότυπα κουβαλώντας τήν ἡσυχαστική σκευή τῆς ἐμπειρίας μέ τά ἀσκητικά ἀναγνώσματά του. Κάνει ἔτσι ἀναγνώσιμα τά ἀναγνώσματά του, ἀφοῦ ἔχει διατρέξει τόν ἐμπειρικό λόγο τῆς ἀσκητικῆς ὀρθόδοξης παράδοσης περπατώντας τον καρδιακά.