Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θεωρούμε ότι συμφωνείτε με αυτό, αλλά μπορείτε να αρνηθείτε αν το επιθυμείτε.
×
Ρυθμίσεις απορρήτου
Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας κατά την πλοήγηση. Από αυτά τα cookies, τα cookies που κατηγοριοποιούνται ως απαραίτητα αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας καθώς είναι απαραίτητα για βασικές λειτουργίες του ιστότοπου.
Χρησιμοποιούμε επίσης cookies τρίτων που μας βοηθούν να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε πώς χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο. Αυτά τα cookies θα αποθηκευτούν στο πρόγραμμα περιήγησής σας μόνο με τη συγκατάθεσή σας. Έχετε επίσης την επιλογή να εξαιρεθείτε από αυτά τα cookies. Ωστόσο, η εξαίρεση από ορισμένα από αυτά τα cookies μπορεί να επηρεάσει την εμπειρία περιήγησής σας.
Περισσότερα
Πολυπολιτισμικότητα και Διαπολιτισμικότητα. Αντιθέσεις και Συνθέσεις
Αχιλλέας Β. Παπατόλιος
Η πολυπολιτισμικότητα αναδεικνύει μια κοινωνική δομή οργάνωσης, την οποία αποτελούν φορείς διαφόρων πολιτισμών, χωρίς αυτοί να συνεργάζονται και να επικοινωνούν μεταξύ τους, ενώ η διαπολιτισμικότητα είναι μια διαδικασία που αναφέρεται ουσιαστικά στη δυναμική της συμβίωσης μελών από διαφορετικούς ζωτικούς χώρους, στις σχέσεις και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους. Η πολυπολιτισμικότητα αποτελεί δεδομένο, παραπέμπει σε μια συγκεκριμένη κοινωνική πραγματικότητα, και το πώς αυτή εξελίσσεται σήμερα, ενώ η διαπολιτισμικότητα ζητούμενο και προοπτική αλληλοκατανόησης και αλληλοαποδοχής, μια διαδικασία αμοιβαίας αναγνώρισης ανάμεσα σε άτομα διαφορετικών πολιτισμικών ομάδων. Εν κατακλείδι, ο όρος διαπολιτισμικότητα αναφέρεται στην ισότιμη συνάντηση, αλληλεπίδραση και επικοινωνία μεταξύ φορέων διαφορετικών πολιτισμών, εν αντιθέσει με την πολυπολιτισμικότητα που σηματοδοτεί την ανοχή των πολιτισμών και την απλή ύπαρξη αυτών, ώστε οι άνθρωποι που ανήκουν σε αυτούς να έχουν την τάση να κλείνονται στους εαυτούς τους, να απομονώνονται και να γκετοποιούνται.